A neuralxia do trixémino é un trastorno crónico que causa dor debido á afectación do nervio. Un simple roce ao afeitarse ou ao cepillarse os dentes pode provocar dor severa repentina. Neste post falamos das súas posibles causas e tratamentos.
Que é o nervio trixémino?
O nervio trixémino é un nervio sensorial e motor que transmite a sensibilidade desde a zona da cara ao cerebro. Este nervio divídese en tres partes principais: o nervio oftálmico, o nervio maxilar e o nervio mandibular. O nervio trixémino é o principal nervio sensible da cara, sendo o encargado de transmitir todo tipo de información sensorial dende a cara, incluíndo dor, tacto e temperatura. Ademais das funcións sensoriais, tamén realiza tarefas motrices e vexetativas.
Que causa a neuralxia do trixémino?
A neuralxia do trixémino é, en definitiva, unha alteración do funcionamento do nervio trixémino. Normalmente é unha presión sobre o nervio debido ao contacto cun vaso sanguíneo, o que fai que funcione mal. Outras causas poden ser:
- a) Tumores que comprimen o nervio mencionado.
- b) Lesións cirúrxicas ou outras anomalías cerebrais.
- c) Traumatismo na zona da cara que afecta ao trixémino.
- d) A causa máis estraña é que esta neuralxia é causada por unha enfermidade dexenerativa do nervio que dana a envoltura nerviosa, como a esclerose múltiple.
Cales son os síntomas da neuralxia do trixémino?
A neuralxia trixeminal provoca unha forte dor. Estes poden parecer unha descarga eléctrica e poden durar desde uns segundos ata minutos ou varios días / semanas. Esta neuralxia normalmente afecta só a un lado da cara e afecta á zona das meixelas, mandíbula, dentes, enxivas, beizos, testa e ollos. A dor adoita aparecer despois dun desencadeante como maquillarse, afeitarse, comer, beber, falar, sorrir, lavarse os dentes ou lavarse a cara.
Como se trata a neuralxia do nervio trixémino?
O tratamento inicial máis común é a medicación. O medicamento máis usado para tratar a neuralxia do trixémino é a carbamazepina, un medicamento anticonvulsivante, aínda que tamén se usan outros medicamentos como os antidepresivos tricíclicos. Debe terse en conta que os medicamentos empregados utilízanse para previr e non deter a dor, xa que o efecto da medicación comeza media hora despois de tomala cando, normalmente, o pico da dor xa pasou. Se o medicamento falla ou causa efectos secundarios ao paciente, considerarase un tratamento cirúrxico para descomprimir o nervio ou limitar ou suprimir a transmisión do estímulo.
